Colico, het noordelijkste plaatsje aan het Comomeer

Colico (7500 inwoners) ligt op een knooppunt van grote wegen en sporen. Dat maakt het een ideale vakantiebestemming of halteplaats – zowel voor degenen die zich langs de oevers van het Comomeer willen ontspannen of in de bergen willen wandelen, als voor vakantiegangers op doorreis in de richting van de bekende wintersportoorden Valchiavenna, Bormio en Sankt Moritz.

Het centrum van Colico is gelegen tussen de Piazza Garibaldi, Via Vitali, Largo San Giorgio en de Via Pontile. Het hart van de stad is voorzien van een lang strand, voetbalveld, tennisbanen, een surfschool en een zeilschool.

Colico is ook een goede uitvalsbasis om de mooie Valtellina vallei te ontdekken, waar je mooie wandelingen kunt maken naar het Forte di Montecchio of Forte dei Lusardi. Het Montecchio fort werd gebouwd tussen 1911 en 1914 als onderdeel van de ‘Linea Cadorna’ voor het noordelijke front. Het fort is nooit aangevallen door de Oostenrijkse strijdkrachten en sindsdien grotendeels intact gebleven. Zelfs de kanonnen functioneren nog. Het Lusardi fort kan in het weekend worden bezocht van april tot november, en elke dag in augustus van 10.00 tot 18.00 uur. Tickets kosten € 5,00 of € 3,00 voor kinderen van 6 tot 14 jaar. Kinderen onder de vijf jaar gratis.

Omgeven door de indrukwekkende Monte Legnone (2609 mtr), heeft het dorp zich op twee heuvels ontwikkeld. De zogenaamde heuvels van Montecchio, aan de rand van wat in het verleden een stuk drassige grond was, liggen tegenwoordig bij het grootste en belangrijkste natuurreservaat in Lombardije: de Pian di Spagna.

Bezienswaardigheden Colico

• Fort Montecchio, een fort gebouwd tijdens de Eerste Wereldoorlog.
• Fort Fuentes, een fort gebouwd door de Spaanse gouverneur van Milaan in het begin van de 17e eeuw.
• De torens. Het hele gebied is versterkt tijdens de middeleeuwen en op de noordelijke Montecchio heuvel zijn nog twee wachttorens te zien. Ter verdediging van de oude weg tussen het Comomeer en Valtellina, op het grondgebied van Curcio, is er nog een uitkijktoren die nu is omgetoverd tot een boerderij: de Curcio toren.
• Een ander deel van het afweersysteem is Fortino d’ Adda, of Stallone, gelegen op het grondgebied van Gera Lario. De schietgaten en bakstenen brug zijn heel bijzonder. Een ander fort werd gebouwd op het grondgebied van Olgiasca; een Casaforte, versterkt huis, dat vanaf de top van de heuvel de stad eronder bestuurde. Het staat bekend als het kasteel van Mirabello en stamt uit de eerste helft van de 16e eeuw.
• De Piona abdij, gelegen op het schiereiland Olgiasca, is de thuisbasis van een Romaanse kerk uit het midden van de 11de eeuw.
• De kleine Romaanse kerk van San Rocco, oorspronkelijk gewijd aan de heiligen Fabian en Sebastian, ligt buiten de stad op de hellingen van de Monte Legnone. Bijna halverwege tussen de stromen van inganna en Perlino, op een hoogte van vijfhonderd meter – een mooi plekje. Sporen van de schilderkunst, met name in de apsis, zijn afkomstig van een onbekende schilder uit het begin van de 15e eeuw. Je ziet er de Christus Pantocrator, geflankeerd door de profeten Jeremia en Jesaja. Tijdens een restauratie een paar jaar terug werd ook een interessante fresco van het Laatste Avondmaal aangetroffen.
• Villa Malpensata, op een geïsoleerd plekje bij Olgiasca aan de oever van het Comomeer, biedt een mooi uitzicht over het meer. Het is een 19e-eeuws gebouw, maar met sporen van vroeger tijden. Villa Osio, gelegen aan het einde van de Via Lungolario Polti, vormt de grens naar de kust. Deze villa is momenteel in particulier bezit.