Kerk Ss. Gusmeo en Matteo in Gravedona

Gusmeo en Matteo waren soldaten in het legioen Tebea van de Romeinse keizer Maximiliaan. In 286 na Christus werd het legioen over de Alpen gestuurd en in de buurt van het huidige Martigny eiste Maximiliaan dat alle soldaten vóór de strijd offers aan de goden zouden brengen. De christenen in het legioen, waaronder Gusmeo en Matteo, weigerden dit en vluchtten. In het buurtschap Pozzano in Gravedona werden ze echter gegrepen en onthoofd. De plaats waar ze werden begraven ging verloren, maar werd in 1248 herontdekt.

Op die plaats werd de kerk gebouwd en twee jaar later ingewijd. Het graf van Gusmeo en Matteo lag oorspronkelijk in het midden van de kerk, maar hun relikwieën werden in 1637 verplaatst naar het huidige hoofdaltaar. In 1533 werd de kerk gerenoveerd en vergroot. Toen is ook de voorgevel verplaatst van het oosten naar het westen. De klokkentoren dateert uit de 17e eeuw. De zuidzijde van de kerk heeft nog de kenmerken van de oude Romaanse kerk, met pilaren en blinde bogen.

Interieur

De zwart-witte vloer van de kerk wordt afgewisseld met een groot aantal grafstenen. De kapel rechts is gewijd aan Onze Lieve Vrouw van de Rozenkrans, daar vind je een 17e eeuws schilderij van ‘Madonna met Kind en St. Dominicus’ en een oude vlag van zijde uit de vroege zeventiende eeuw, waarbij je de heiligen Fedele, Gusmeo en Matteo op de rug ziet.

De belangrijkste bezienswaardigheid is het plafond van het priesterkoor, dat in 1608 werd beschilderd door Giovanni Mauro della Rovere, ook bekend als Il Fiammenghino. Het beeld de ‘Glorie van God de vader en Engelen’ uit. Ook de allegorische figuren op de bogen werden door hem geschilderd.

(Bron: ‘De Tre Pievi en het Valchiavenna’, door Ruud Metselaar)